Een dagje Debre Zeit

Gisteren zijn we een dagje naar Debre Zeit geweest. Deze stad ligt ongeveer 50 kilometer ten zuiden van Addis Abeba en is bekend vanwege de meren met daarom heen de vele resorts. Straks een verslag daarvan.

Donderdag werden we gebeld door Senayit dat we opnieuw met Jaël naar de fotograaf moesten voor een pasfoto, deze keer voor het visum. Voorheen konden ouders zelf een foto aanleveren, maar vanaf nu moet de foto gemaakt worden door een erkende fotograaf. Wij hadden de primeur! Dus om 14.30 uur kwam Johnny ons ophalen om ons naar een soort één uur fotoservice te brengen. Sami van Stichting Afrika stond ons al op te wachten. Via een wankel wenteltrapje kwamen we terecht in de studio. Deze keer was het gelukkig zo gepiept en hebben we een prachtige pasfoto van Jaël voor het visum en voor ons zelf.

Daarna zijn we gaan shoppen voor souvenirs voor Jaël. Echte traditionele Ethiopische spulletjes, zoals een jurkje, een koffiepot met kopjes, een rammelaar, 2 landkaarten van Ethiopië en een babydekentje. Eerder hebben we al wat cd's gekocht met Ethiopische kinderliedjes, waaronder ook de "birthdaysong". Er staan nog een aantal dingen op het wensenlijstje, daar gaan we later nog naar op zoek.

De landkaarten hebben gekocht bij het "mapping agency". Een hele officiële instantie, dus paspoort inleveren en "visitor" pasje om. Dan naar een kamertje om de kaarten uit te zoeken. Met het daar geschreven bonnetje naar de "finance" afdeling, in een compleet ander deel van het gebouw, om te betalen. Vervolgens met het daar geschreven bonnetje weer terug naar het eerste kamertje om de kaarten op te halen en tenslotte "visitors" pasjes weer inleveren in ruil voor onze paspoorten. 2 kaarten kopen duurt op deze manier ongeveer 45 minuten. Toch leuk om te zien hoe de "VVV" hier werkt!

Vrijdag hadden we een relaxdag bij het guesthouse, heerlijk lekker keuvelen met z'n drieën in de tuin. 's Middags belde Senayit om te vertellen dat de aanvraag voor het visum helaas niet was gelukt. De Nederlandse ambassade sluit om 11.00 uur en het was er zodanig druk dat Senayit en Sami niet aan de beurt zijn gekomen. Hopen dat het maandag wel gaat lukken...

En dan nu de trip naar Debre Zeit. Senayit had voor ons een ontmoeting geregeld met een plaatselijk voetbalteam. AZ heeft shirts en ballen gedoneerd en dus was het tijd om de eerste shirts uit te delen. Ook mochten we een bezoek brengen aan een kindertehuis met wat oudere kinderen zodat we daar de tweede koffer met kleertjes en speelgoed konden uitdelen.

Om 8.00 uur vertrokken we met onze vriend en chauffeur Johnny richting Debre Zeit. Het was erg druk op de weg waardoor we, iets te laat, om 9.30 uur aankwamen in Debre Zeit. Daar werden we op straat ontvangen door de directeur van het kindertehuis en 2 coaching vrijwilligers. Het plan was om eerst naar het kindertehuis te gaan. Daar aangekomen stonden de kinderen al keurig op ons te wachten. De koppies gingen al stralen toen ze de koffer zagen! Toen bleek dat de directeur een meeting had en dat het voetbalteam al vanaf 9.00 uur op ons stond te wachten. De directeur had van Senayit begrepen dat het beter zou zijn als ik met Jaël in het kindertehuis zou blijven terwijl Steven de AZ-shirts zou uitdelen, maar dat wilden wij natuurlijk zelf niet. Dus, hup, iedereen weer in de auto, de koffer ongeopend achter gelaten...Johnny heeft de kinderen verteld dat we later terug zouden komen.

Via een onverharde hobbeldebobbel weg kwamen we aan bij het "voetbalveld". Een grote groep kinderen stond ons inderdaad al op te wachten. We hadden 10 shirts, 2 ballen en 1 paar voetbalschoenen bij ons. De trainer en de 2 vrijwilligers hebben de shirts verdeeld, dat ging heel gemoedelijk, degenen die niks kregen maakten daar geen enkel probleem van. Ondertussen deelden wij ballonnen en "roltongen" uit aan de supporters. Wat een gezellig tafereel! Toen kon de wedstrijd beginnen. Er werden 2 teams gevormd, team rood met Steven en team grijs met Johnny. De kinderen waren ontzettend fanatiek en sommige waren ook echt goed (zelfs met 1 schoen en 1 blote voet!). De wedstrijd eindigde uiteindelijk in 1-1. Steven en Johnny waren bekaf van dit partijtje, maar de kinderen niet hoor, zij waren alleen maar blij en dankbaar. Ook Jaël vond het allemaal prachtig om te zien! Na het maken van de teamfoto hebben we afscheid genomen.

Vervolgens weer terug naar het kindertehuis. De directeur was nog niet terug van haar meeting dus werden we getrakteerd op een koffieceremonie. De kinderen werden gelukkig niet ongeduldig, maar de koffer bleef natuurlijk ontzettend interessant. We moesten wachten met uitdelen tot de directeur er weer was. Ze heeft ons uiteindelijk 2 uur laten wachten...Ondertussen kwamen 2 Spaanse stellen hun adoptiekindje ophalen. Dit leverde de nodige emotionele taferelen op voor hen maar ook voor ons. Toen mochten we eindelijk de koffer openmaken en de spullen uitdelen. Wat een blije koppies allemaal, zo mooi om te zien! Ze zijn echt overal blij mee en zo dankbaar. Gelukkig gaf de directeur toestemming om te filmen en foto's te maken.

We hebben de middag afgesloten met een lunch aan het meer. Heerlijke frisse lucht om in te ademen in plaats van de smoglucht in Addis Abeba. Nu begrijpen we dat adoptieouders hier regelmatig heen gaan voor een paar dagen. Ook tijdens de terugreis was het weer enorm druk op de weg, maar gelukkig hebben we een goede chauffeur, die ons om 17.00 uur weer veilig thuis heeft afgezet!

Het was voor ons alledrie een lange dag met veel mooie indrukken, wederom onvergetelijk!