Laatste dagen Addis Abeba en dan....weer thuis!!!

Zoals de meesten van jullie inmiddels wel weten zijn we afgelopen maandag, 14-04-2014, thuisgekomen met onze dochter Jaël!

Helaas hebben wij de laatste dagen in Addis Abeba geen verslag meer kunnen plaatsen vanwege het feit dat er nauwelijks wifi was. Het schrijven van een verslag, met het plaatsen van de daarbij behorende foto's, neemt toch wel aardig wat tijd in beslag en dat lukte dus niet. We konden ook niet bellen, skypen en sms-en, alleen heel af en toe een whatsapp versturen. Regelmatig zaten we ook langere tijd zonder stroom en de laatste dag was er zelfs geen water. Niet echt fijn als je fris het vliegtuig in wilt stappen...

Het visum voor Jaël was uiteindelijk vrijdag 11-04 klaar, diezelfde dag hebben we onze vliegtickets omgeboekt naar 14-04. Wat een heerlijk (opgelucht!!!) gevoel was dat! Om het paspoort/visum van je dochter in je handen te hebben en daarbij het idee van "bijna thuis"!!!

Wat hebben we de laatste dagen dan nog gedaan in Addis Abeba?

We hebben een bezoek gebracht aan de "Heilige Trinity Cathedraal":

"Holy Trinity Cathedral, known in Amharic as Kidist Selassie, is the highest ranking Orthodox cathedral in Addis Ababa, Ethiopia. It was built to commemorate Ethiopia's liberation from Italian occupation and is the second most important place of worship in Ethiopia. The tombs of His Imperial Majesty Emperor Haile Selassie I and Her Imperial Majesty Empress Menen Asfaw, and other members of the Imperial Family, are inside Holy Trinity Cathedral."

De dienst was nog bezig toen we bij de cathedraal aankwamen, het was afgeladen vol in de cathedraal maar ook buiten was het een drukte van belang. De priester is namelijk via een microfoon ook buiten te horen, heel indrukwekkend om mee te maken allemaal. Alle mensen dragen witte kleding. Tegelijkertijd was er ook een begrafenis, die mensen waren zwart gekleed. Na afloop van de dienst kregen we een rondleiding door de cathedraal (schoenen uit!). De priester heeft ons de graftombes van Haile Selassie en zijn vrouw laten zien. Heel bijzonder dat dat allemaal kan. Stel je voor dat je even een kijkje mag nemen in de grafkelder van de koninklijke familie in Delft! Vervolgens heeft de priester Jaël en ons gezin gezegend en hebben we een kaarsje aangestoken voor een "happy and healthy life".

Bij de cathedraal is ook een klein museum en een begraafplaats, beiden hebben we kort bezocht. In de buurt van de cathedraal hebben we voor Jaël nog een "Timkat-festivalparaplu" gekocht.

"HET TIMKAT FESTIVAL IN ETHIOPIË":

Tijdens het festival wordt de doop van Jezus Christus door Johannes de Doper herdacht en gevierd. Gedurende twee dagen vinden op diverse lokaties in het land vele processies plaats, waarbij een replica van de Ark des Verbonds wordt meegedragen. Bij ons is het Timkat-festival beter bekend onder de naam 'Epifanie'.

Tijdens dit festival wordt de goddelijkheid van Jezus Christus gevierd. De viering bestaat uit een aantal delen: de geboorte uit de maagd Maria, de aanbidding door de wijzen, de gebeurtenissen uit de jeugd van Jezus en de doop door Johannes de Doper. De bezoeker van het Timkat-festival kan veel moois verwachten: straten vol met zingende en dansende mensen, kleurige kleding en een en al sfeer. De priesters gaan gekleed in gewaden van satijn en fluweel. Boven hun hoofden dragen ze gekleurde paraplu's. De bezoekende pelgrims gaan gekleed in witte gewaden en dragen stokken met zilveren handvaten.

Na ons bezoek aan de cathedraal zijn we voor een drankje naar het "Sheraton hotel" gegaan. Dit is samen met het "Hilton hotel" en het "Top Hill hotel" het duurste hotel in Addis Abeba. Niet normaal, wat een luxe!

Verder hebben we nog de laatste AZ-shirts uitgedeeld op een plaatselijk voetbalveld. Dit ging een stuk minder georganiseerd dan de vorige keer, maar ook hier waren de kinderen erg blij! Ook de ballonnen, die altijd in de smaak vallen, zorgde weer voor vrolijke taferelen!

Één van de laatste dagen hebben we nog een bezoek gebracht aan het kindertehuis "Almaz Ashene" om nogmaals afscheid te nemen van de verzorgsters en de staf. Ze waren erg blij om Jaël weer te zien, maar andersom was het enthousiasme wat minder. Jaël begon gelijk te huilen toen Steven haar aan één van de verzorgsters gaf. Wat een goed teken! Terug bij Steven was ze gelijk weer stil...

Steven snakte al een paar weken naar een goede, lekkere hamburger met patat! Gelukkig wist onze chauffeur Johnny waar je in Addis Abeba de beste hamburgers kan eten zonder dat je er ziek van wordt, bij "Sishu". Het vlees wordt geleverd door een Nederlandse slager die een boerderij heeft in Debre Zeit. Zijn slagerij, "Prime Meat Products", is gevestigd naast de hamburgertent. Sishu ziet er aan de buitenkant uit als een loods, maar binnen werden we aangenaam verrast door de design-achtige uitstraling, wat een superleuke tent! Het hele plaatje was echter pas compleet toen we de overheerlijke hamburger met patat geserveerd kregen! Wat een feest!

Tenslotte hebben we nog een bezoek gebracht aan het "Top Hill Hotel viewpoint", waar we vanaf de zevende verdieping een prachtig uitzicht hadden over Addis Abeba en zijn we nog naar een (kleding/stoffen)markt geweest aan de voet van "Mount Entoto".

"Mount Entoto is the highest peak overlooking the city of Addis Ababa, the capital of Ethiopia, and has views of the city. It reaches 3,200 meters above sea level and is part of the Entoto mountain chain."

Op de markt hebben we de laatste Ethiopische BIRRS uitgegeven aan sjaals en een Amhaars alfabet. Daarmee waren gelijk ook al onze wensen van het vooraf opgestelde souvenirslijstje weggestreept. Helemaal klaar om naar huis te gaan!

Na afscheid te hebben genomen van Senayit en alle medewerksters van het Yeka guesthouse kwam Johnny ons zondagavond 13-04 om 22.45 uur ophalen om ons naar het vliegveld te brengen. Op het vliegveld van Addis Abeba werden we, tijdens het boarden (!), door Jaël verrast met een "spuit" poepluier. Dat is voor kersverse ouders wel even stressen! Alle kleertjes moesten uit, nieuwe kleertjes aan en ondertussen zaten alle andere passagiers al in het vliegtuig...Help! Als we die vlucht maar halen...Maar goed, we hebben het gered! Onze eerste vlucht van Addis Abeba naar Istanbul verliep verder prima. Jaël lag als een vorstin te slapen in haar "babybasket" aan de muur, terwijl het qua ruimte voor ons behoorlijk behelpen was. Ook de vlucht van Istanbul naar Amsterdam verliep goed, een stuk comfortabeler voor ons en Jaël sliep wederom in de "babybasket". Om 10.45 uur zijn we geland en vervolgens emotioneel ontvangen door het welkomstcomité met spandoeken en ballonnen. Wat was iedereen blij om ons te zien en wat waren wij blij om weer thuis te zijn! Ons huis was versierd met slingers, ballonnen en bloemen. Na taart te hebben gegeten met opa, oma's, Esther, Robbin en Noa zijn we met z'n drieën begonnen aan ons gezinsleven thuis in Alkmaar.

Nu zijn we alweer een aantal dagen thuis en dat voelt heerlijk en gaat ook goed, alhoewel het erg wennen is voor ons alledrie. In Ethiopië speelde alles zich af in 1 kamer en hoefden we niks. Nu is alles groots en nieuw voor Jaël. Ze vindt alles erg leuk en interessant en overdag slapen doet ze liever niet. Stel dat je iets mist...Van alle indrukken wordt ze natuurlijk wel moe. Gelukkig slaapt ze 's nachts heel goed in haar eigen bedje op haar eigen kamer. Ook voor Steven en mij is het wennen. We moeten gelijk weer zo veel. Naast de verzorging van Jaël moeten we weer boodschappen doen, koken en wassen, maar ook een aantal zakelijke dingen moeten geregeld worden. Zo moeten we naar de gemeente, de IND, de huisarts, het consultatiebureau, de GGD en de kinderarts. Dit allemaal om er uiteindelijk voor te zorgen dat Jaël de Nederlandse nationaliteit krijgt. De papierenhandel draait dus ook nu weer op volle toeren!

Om goed aan onze nieuwe situatie thuis te wennen doen we het voorlopig nog even rustig aan wat betreft bezoek ontvangen en op bezoek gaan, maar over een aantal weken vinden we het natuurlijk leuk om ons lieve meisje Jaël aan iedereen te showen. Want wat zijn we trots!!!

We willen iedereen bedanken voor de reacties via het weblog of op welke andere manier dan ook. We hebben echt gevoeld hoe iedereen met ons heeft meegeleefd gedurende onze tijd in Ethiopië. Hartverwarmend!!!